Góry Świętokrzyskie
Góry
Świętokrzyskie oglądane z daleka rysują się na widnokręgu jako
niewysokie wzniesienia, jakby garby wśród
pagórkowatego terenu. Także z bliska nie zadziwiają ani
wysokością pojedynczych wzniesień, ani dzikością stoków, ani
też wysokością obszaru, który zajmują.
Góry Świętokrzyskie były przez wiele
milionów lat niszczone przez wody płynące, deszcze, śniegi i
lody. Spowodowało to obniżenie tych gór o złagodzenie
kształtów. Góry Świętokrzyskie są chętnie
odwiedzane przez turytów. Znajduje się tu niezwykła
rozmaitość skał, różnorodne formy terenu, tajemnicze ruiny
zamków, liczne zabytki bogatej przeszłości oraz ginące już
lasy modrzewiowo jodłowe.
Dla krajobrazu Góry Świętokrzyskich
charakterystyczne są niewysokie pasam górskie oddzielone
rozległymi dolinami, w których leniwie płyną rzeki.
Najwyższe pasmo tych gór - Łysogóry - zbudowane
jest z bardzo twardych skał - piaskowców kwarcytowych. Skały
te, mimo swej twardości, uległy w ciągu wieków silnemu
zniszczeniu. Dzieła tego dokonała woda zamarzająca i rozmarzająca w
szczelinach skalnych. Kwarcyty pękały i z litej skały tworzyły się
głazy o ostrych krawędziach. Dziś możemy je oglądać na stokach
Łysogór. Są to gołoborza.
Strona główna